Polana

Wzruszyła ramionami, schowała pistolet, wróciła na polanę i położyła się rozmyślając. Każdego się pozbywała, w taki czy inny sposób. Kluczem do sukcesu jest samodzielność i siła. Ludzie nigdy nie byli dla niej mili toteż dlaczego i ona miała by być. Ziewnęła, przymykając powieki. Po chwili usnęła.

Przyszedłem na polanę i spojrzałem na Demonę.
Spała, uśmiechnąłem się pod nosem i usiadłem kawałem od niej opierając się o drzewo. Odetchnąłem jedynie kładąc plecak na ziemi.

Przekręciła się na drugi bok, śpiąc dalej.

Spojrzałem na niebo bez słowa i przejechałem dłonią po trawie.

Mruknęła coś przez sen o ciasteczkach.

Podniosłem się, rzuciłem ostatnie spojrzenie na to miejsce po czym złapałem plecak i ruszyłem lasem w stronę jeziora.

Obudziła się przecierając zaspane oczy, pokierowała się nad jezioro.