Salon.

- A ty dla mnie? -odstawiła pustą szklankę na stolik. Przyciągnęła bardziej do siebie reklamówkę, by nie widział co jest w środku.

Spojrzałem najpierw na nią po chwili znów na reklamówkę.
-Wydaje mi się, że to ty powinnaś najpierw odpowiedzieć. Powiedziałem i przeciągnąłem się.

-Dostaniesz to co twoje, jak otrzymam pieniądze -burknęła.

-Posłuchaj mnie, kochanie. To ja tu ustalam warunki. Daj laptopa a wyjdziesz stąd bez szwanku.
Spojrzałem na reklamówkę.
-Jeżeli tam go nie masz, obiecuje że może stać ci się krzywda, tobie i osobie która mojego cacka pilnuje. Dodałem po chwili ze spokojem.

Uśmiechnęła się kątem warg, jedyna osoba, która to teraz pilnowała to marmurowy anioł.
- Zabawne, jeśli nie wyjdę stąd z kasą i w jednym kawałku, twój laptop trafi do nowego właściciela. Mój wspólnik tego dopilnuje.

-W takim razie zaprowadzisz mnie do twojego wspólnika. Powiedziałem i uśmiechnąłem się.
-Choć i tak domyślam się kto nim jest.

- Doprawdy? A któż to niby miałby być? - przyjrzała mu się uważniej.

-Ty to wiesz doskonale, nie muszę cię w tym chyba uświadamiać.
Powiedziałem z uśmiechem.
-Wiesz, co Demona? Nie mam zbyt dużo czasu. Przejdźmy do konkretów, powiedziałem.

- Ja tak, ale nie mam pewności czy ty go znasz -powiedziała spokojnie przyglądając się swoim paznokciom.
-No dobrze...gdzie moja kasa?-zerknęła na niego, uważnie obserwując.

-A gdzie mój laptop? Spytałem lekko rozdrażniony.Kucnąłem przed nią, jak przed małym dzieckiem.
-Lubię cię za twoją bystrość i nie chciałbym aby z mojej strony coś ci się stało. Dodałem po chwili.

- A ja cię nie lubię -wytknęła język, po czym spoważniała.
- Gdzie są moje pieniądze?

Westchnąłem cicho.
-Uparta jesteś, mruknąłem podnosząc się. Spojrzałem na nią z góry.
-Gdzie jest laptop? Warknąłem sięgając po broń.

- Trzymaj - rzuciła w nim reklamówką a sama postanowiła się zmyć, skoro nie miała otrzymać pieniędzy.

Rzuciłem torbę na ziemię i strzeliłem trafiając w jej udo, na moje nieszczęście kula nie trafiła w kość.
-Wiesz, że nie spudłuje następnym razem!? Warknąłem.

Źle, źle, źle...to nie tak miało być. Najwyżej poświęcę się ku dobru dziecka.
Syknęła cicho i rzuciła w niego wazonem, to najbliższa rzecz jaką miała pod ręką.

Gwizdnąłem, a strażnicy zza balkonu złapali dziewczynę za ręcę. Pokręciłem głową podchodząc do niej i wbijając jej lufę broni w brzuch.
-Laptop! Warknąłem.

Przestała się wyrywać, z ta raną i tak daleko by nie zaszła.
Prychnęła i splunęła na niego w odpowiedzi, zamknęła oczy czekając na strzał.

Uderzyłem ją w warz.
-Zauważyłem, że często rozmawiasz z Adreą. Powiedziałem przyglądając się jej uważnie.
-Co sądzisz, aby do nas dołączyła? Spytałem i uśmiechnąłem się do niej.

- Nie obchodzi mnie to -mruknęła patrząc na niego wyzywającym wzrokiem.

-Jestem pewny, że obchodzi. Powiedziałem ze spokojem.
-Szkoda dziecka,dodałem po chwili i strzeliłem jej w drugą nogę.

Teraz już nie mogła ustać więc była jedynie przytrzymywana.
- Ai... -skrzywiła się

Dwóch ludzi puściło Demonę, a ta upadła na ziemię.
-Nie musisz klękać, powiedziałem.
-Gdzie jest laptop? Spytałem ponownie.

- Możesz mnie zabić a i tak się nie dowiesz -warknęła czołgając się do drzwi wyjściowych, zostawiając na podłodze ślady krwi.

Przycisnąłem ją butem do ziemi.
-Prędzej czy później się dowiem, warknąłem i strzeliłem jej w dłoń.
-Cholercia, przepraszam, nie chciałem. Powiedziałem rozbawiony.

[ale masz zabawę xD"]
- Argh - prawą rękę skuliła pod siebie by i ją nie postrzelił.
- Zapewne będzie to później, o wiele za późno -mruknęła ironicznie.