Jezioro

Ledwo przyszła nad to miejsce. Oparła się o pień drzewa, osuwając na ziemię. Przymknęła oczy oddychając z trudem. Już dawno nie była w tak fatalnej kondycji, zamknęła oczy starając się wyrównać oddech.

Idąc ścieżką przez las, zauważyłem pobłyskującą taflę wody. Ściągnąłem kaptur z głowy i ruszyłem w tamtą stronę spokojnym krokiem, kiedy już dotarłem nad brzeg jeziora zauważyłem dziewczęcą sylwetkę pod drzewem, podszedłem do tej osoby i dopiero w tym momencie zdałem sobie sprawę, że to Demona. Kucnąłem przy niej i uśmiechnąłem się.
-Cześć, powiedziałem spoglądając na jej obrażenia.

Nie otworzyła oczu, nie chciało jej się. Zresztą poznała go po głosie, zapewne też się uśmiechał jak to miał w swoim zwyczaju.
- A no witam ponownie -mruknęła.

-Nie jesteś w najlepszym stanie, powiedziałem przyglądając się jej uważnie.

Wzruszyła ramionami.
- Żadna nowość -spojrzała na niego.
- Już dawno nikt mi tak nie dokopał

Uśmiechnąłem się.
-Zawsze musi być ten pierwszy raz, powiedziałem.
-Zresztą sama mnie do tego zmusiłaś, mruknąłem spoglądając na taflę wody.

- Heh, ale nie myśl, że się nie odpłacę. Po za tym muszę troszkę poćwiczyć samoobronę. Włamania i kradzieże już mi wychodzą lepiej -burknęła.
- Ale...dobrze się bawiłam -uśmiechnęła się blado.

Spojrzałem na nią.
-Cieszy mnie to, powiedziałem spokojnie.
-Chyba przyda ci się lekarz, powiedziałem.

- Nie potrzebuje lekarza, sama się wykuruję. -żachnęła się oburzona.

-Dobra, dobra. Mruknąłem zastanawiając się jak donieść ją do szpitala.

- Tu jest mi dobrze, więc nawet nie myśl o tym by mnie stąd ruszyć bo... -urwała gdyż kropla wody spadła jej na nos.

-Bo? Spytałem. Podniosłem się aby rozprostować nogi.

- bo cię zjem -dodała, spojrzawszy na zachmurzone niebo.

Spojrzałem za jej wzrokiem.
-Hym, będzie padać. Mruknąłem i przeniosłem na nią spojrzenie.
-Nadal chcesz tu siedzieć? Spytałem jej.

- Nie jestem z cukru, nie rozpuszczę się. - Przeczesała palcami włosy.

Przyjrzałem się jej uważnie, po czym uśmiechnąłem się pod nosem.
Oparłem się o drzewo i zjechałem w dół aby usiąść.

- A ty co tu jeszcze robisz? I tak w ogóle, czemu ze mną rozmawiasz jak chciałeś mnie wykończyć? -mruknęła

-kto powiedział, że chciałem cię wykończyć? Spytałem i spojrzałem na nią.
-zresztą i tak nie mam co robić, powiedziałem i spojrzałem na jezioro.

- Wczoraj mówiłeś, że się zabawisz aż zdechnę. -oparła głowę o pień.
- Zarób sobie na operację plastyczną i nikt cię ścigać nie będzie. Masz wspaniałą willę więc dla takiego bogacza jak ty, nie powinno to stanowić problemu.

Oparłem głowę o pień.
-Ludzie gadają różne rzeczy z nerwów. Mruknąłem i przymknąłem powieki.

- No to jestem zadowolona, że udało mi się ciebie z równowagi wytrącić. - Zamknęła oczy wsłuchując się w świergot ptaków.

Nie odezwałem się ani słowem, z przymkniętymi powiekami wsłuchiwałem się w szelest liści. Przejechałem dłonią po ściółce.

- Możesz mi zwrócić mój nóż? Bez niego czuję się jak bez odzienia - wyciągnęła dłoń ku górze, jakby chciała uchwycić spadające krople deszczu.

-oddasz laptop to ci zwrócę, mruknąłem nie patrząc na nią.

- I tylko tyle? Skąpiradło z ciebie -burknęła pod nosem i cofnęła rękę.